အရွင္ဇ၀န
ေထာင္ဆုိတာကုိ လူရွင္တုိ႔ ျမွဳပ္ႏွံရာသခ်ၤိဳင္းအျဖစ္ ၀ိၿဂဳိဟ္ ျပဳၾကပါတယ္။
ဒီသခ်ဳိင္းေတြထဲမွာပဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဘယ္လုိပဲ တုံးအသြားေအာင္ ရက္စက္ခဲ့ ၊ ရက္စက္ခဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခၽြန္ျမေနေအာင္ ေသြးယူခဲ့ဲၾကရပါတယ္။
လူအရွင္ကုိ ျမွဳပ္ႏွံရာ နာရသိန္ထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ရဲ့ ဆုိးယုတ္မႈေတြကေတာ့ ကမ္းကုန္ပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဦး၀င္းတင္က သူ႔ရဲ့ ဘာလဲဟဲ့ လူ႔ငရဲဆုိတဲ့ ေထာင္ဇာတ္လမ္းႀကီးထဲမွာ လူမဆန္စြာ ၊ တိရိစၦာန္ထက္ ဆုိးယုတ္စြာလုိ႔ သုံးႏႈန္းခဲ့တာပါ။
တကယ္ေတာ့ အာဏာရွင္တုိ႔ရဲ့ အင္းစိန္နာရသိန္ထဲမွာ ရက္ေပါင္း ငါးေထာင့္ရွစ္ရာေက်ာ္ ေနထုိင္ခဲ့ရတဲ့ သူ႔လုိလူတေယာက္အတြက္ ေျပာျပစရာေတြ ရာေထာင္ေသာင္းမက ရွိေနပါလိမ့့္ဦးမယ္။
ဦး၀င္းတင္ေျပာတဲ့ အေမွာင္ေခတ္မွာ ေထာင္ဆုိတာ သူရဲေကာင္းတုိ႔ရဲ့ ျပတုိက္ဆုိိတာကုိ စာေရးသူ သေဘာတူပါတယ္။ သေဘာတူတယ္ဆုိလုိက္လုိ႔ စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ေထာင္အတြင္းမွာ က်င္လည္ခဲ့ဘူးတဲ့ စာေရးသူဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဂုဏ္တင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
********* ************* ************
ေထာင္ထဲမွာ ၾကားရေလ့ရွိတဲ့စကားတခုက နံရံတုိင္းမွာ နားေတြရွိတယ္ဆုိတာပါ။ ဒီထက္မကတာက ေထာင္နံရံေတြမွာ ဇာတ္လမ္းေတြပါ ရွိေနတာပါပဲ။ ဒီဇာတ္လမ္းေတြထဲကေန စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိေတာ္လွန္ခဲ့ၾကသူေတြရဲ့ တက္ေခါက္သံ ၊ အံႀကိတ္သံေတြပါ ဖိတ္က်လာတတ္ပါတယ္။
စာေရးသူတုိ႔ ငယ္ငယ္က ၾကားဖူးၾကတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဖြဲစား ဇာတ္လမ္းလုိပါပဲ။ တခါတုန္းက ဘုရင္ႀကီးတပါး သူဖြဲခုိးစားတာကုိ လူတေယာက္က ျမင္သြားပါသတဲ့။ ျမင္သြားတဲ့သူကုိ ဘုရင္ႀကီးက ဘယ္သူ႔မွ ျပန္မေျပာဖု႔ိ ၿခိမ္းေျခာက္တာေပါ့ေလ။ တပါးသူအေပၚသာ တရားစီရင္တတ္ၿပီး သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ ဥပေဒအထက္ေရာက္ေနတဲ့ ဘုရင္တု႔ိ ထုံးစံအတုိင္းေပါ့ေလ။ ျမင္ေတြ႕ထားရသူက ၾကာေတာ့မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ သစ္ေခါင္းထဲေခါင္းထည့္ၿပီး ဘုရင္ႀကီး ဖြဲခုိးစားတယ္လုိ႔ ေအာ္ပါေလသတဲ့။ ၀ိနည္းလြတ္လုပ္တာေပါ့ေလ။ ဘုရင္ႀကီးက တပါးသူကုိ ျပန္မေျပာဖုိ႔ပဲ မွာထားတာကုိး ၊ သစ္ေခါင္းထဲမေအာ္ရလို႔မွ မမွာမိဘဲကုိး။
ဒီလုိနဲ႔ ဘုရင္ႀကီးအတြက္ စည္ေတာ္ထုလုပ္ဖုိ႔ ဒီသစ္ေခါင္းကုိ ေရြးၿပီး ထုလုပ္တဲ့အခါ စည္ေတာ္သံမထြက္ဘဲ ဘုရင္ႀကီး ဖြဲေတြစားတယ္ဆုိတဲ့ အသံႀကီးပဲ ျမည္ဟည္းေနပါေလေရာတဲ့။ ဆိတ္ကြယ္ရာ မရွိတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။
ဒီလုိပါပဲ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ တိရိစၦာန္ထက္ ဆုိးစြာ ရက္စက္ယုတ္မာၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ့ ယုတ္မာမႈေတြကိုလည္း ႏုိင္ငံတကာက မသိေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားလုိၾကတာပါ။
ႏုိင္ငံတကာက မသိေသးတဲ့ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔ရဲ့ ဆုိးညစ္မႈေတြ ၊ ရက္စက္ယုတ္မာမႈေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာကေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္နံရံေတြမွာ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥး္သားအဆက္ဆက္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တဲ့ နံရံေပၚက ဇာတ္လမ္းေတြမွာ ၾကည္ႏွဴးစရာဆုိတာ နိတၳိပါ။
စာေရးသူ စစ္ေၾကာေရးစခန္းထဲ စေရာက္စ။ စစ္အာဏာရွင္ ေနာက္လုိက္ေခြးေတြရဲ့ အထုအေထာင္းခံၿပီးေတာ့ ေနမထိ ၊ ထုိင္မသာျဖစ္ေနလို႔ ထလမ္းေလွ်ာက္ပါတယ္။
အဲဒီမွာပဲ…ေရနံေခ်း၀ေနတဲ့ အခ်ဳပ္ခန္း သစ္သားတန္းေတြေပၚက ႏွီးျဖာစေလးေတြနဲ႔ ေရးျခစ္ထားတဲ့ စာတန္းဇာတ္လမ္းေတြနဲ႔ မိတ္ဖြဲ႔ရေတာ့တာပါပဲ……………(ေနာက္တပါတ္ ဆက္ရန္)
အရွင္ဇ၀န
No comments:
Post a Comment